© Copyright 2011-2024 Jan Bakker
Vincent van Gogh verbleef tussen september en december 1883 in Drenthe. Dat was na zijn relatie met de Haagse Sien Hoornik en voordat hij bij zijn ouders in Nuenen zou intrekken. Even was hij in Drenthe uit het zicht van alles en iedereen. In deze periode reisden Vincent en zijn grote liefde Kee Vos in het geheim een paar dagen naar Parijs. Tijdens een romantisch samenzijn in de Rue Lepic bedreven zij de liefde. Fantasie? Welnee. Uit dit artikel blijkt dat Vincent dit allemaal, mede op basis van het Eeuwig Edict, in zijn werken heeft gecodeerd.
Begin 1877 was Vincent van Gogh nog lang niet de kunstenaar die hij later zou worden. In die periode vond hij van zichzelf dat hij een kerkelijke roeping had. Nadat hij zijn vader daarvan had overtuigd, vertrok Vincent naar Amsterdam om zich voor te bereiden op het toelatingsexamen voor de theologische opleiding. Daar was de broer van zijn vader, oom Jan, directeur van de Marinewerf. Vincent logeerde daar, terwijl hij bij dr. Mendes da Costa voorbereidende privélessen Grieks, Latijn en wiskunde volgde.
Kee en Christoffel
In zijn vrije tijd wandelde Vincent graag door Amsterdam. Dan bezocht hij bijvoorbeeld de boek- en kunsthandel van oom Cor, een andere broer van zijn vader. Deze winkel bevond zich op de Keizersgracht, niet ver van de Prinsengracht, waar Vincents nicht Kee woonde (Cornelia ‘Kee’ Adriana Vos-Stricker – 1846-1918). Hij ging graag op bezoek bij haar en haar man Christoffel Martinus Vos (1841-1878), en hun zoontje Jan. Christoffel was toen al ernstig ziek, hij leed aan de toen nog ongeneeslijke ziekte tuberculose. Op 27 oktober 1878 zou hij komen te overlijden, 37 jaar oud. Op dat moment was Vincent allang weer gestopt met de voorbereidingen van zijn studie, omdat hij de lesstof uiteindelijk veel te moeilijk vond.
Etten
Begin 1881 wist Vincent eindelijk wat zijn toekomst was: kunstschilder. Hij werkte enige maanden in het Brusselse atelier van Anton van Rappard, waarmee hij goed bevriend zou raken. Om Vincent aan te moedigen, stuurde zijn broer Theo hem maandelijks schildersmaterialen plus een financiële toelage. In april 1881 verliet Vincent het atelier van Van Rappard en trok hij in bij zijn ouders in Etten. Daar werkte zijn vader inmiddels als dominee.
Opnieuw Kee Vos
In de zomer van 1881 vereerden verschillende personen de pastorie in Etten met een bezoek. Zo kwam Anton van Rappard langs en ook de Geldropse kasteelheer Hoevenaar. Hoevenaar kwam op doorreis naar Geldrop terug uit Parijs, waar op 11 juli 1881 Melanie Hoevenaar, de stiefzus van kasteelheer Hoevenaar, was komen te overlijden. Wie ook de pastorie aandeden waren Kee Vos en haar zoon Jantje. Zij zouden er enige tijd logeren. Vincents liefde voor Kee laaide opnieuw op, zozeer zelfs dat hij haar ten huwelijk vroeg. Kee voelde daar echter niets voor en reageerde met een bruusk: “neen, nooit, nimmer.”
Kaarsvlam
Vincent legde zich niet zomaar bij de afwijzing neer. In november 1881 reisde hij naar Amsterdam, waar Kee inmiddels bij haar ouders woonde. Maar nadat hij had aangebeld trof hij haar vader op zijn weg. Die liet hem niet tot Kee toe en vermaande hem te vertrekken. Hij liet Vincent wel binnen, die aangaf het met Kee te menen door zijn linkerhand enige tijd in een kaarsvlam te houden. Het leidde echter tot niets. Althans, zo luidt de officiële lezing. Want ergens klopt er iets niet, in de dagen daarna moet hij Kee toch hebben ontmoet.
September = november
Op 3 november schrijft Vincent een brief naar zijn broer Theo. Boven de brief staat de datum 3/9/1881. Maar volgens een noot bij de brief op de website van het Van Gogh Museum gebruikte Vincent het cijfer “9” (de 9de maand is september) als het Latijnse woord “novem” voor november. Alleen dit gegeven al duidt op een zekere codering.
Eeuwig Edict
De datum 3/9 moet dus eigenlijk 3/11 zijn. Dit is een geheime verwijzing naar Kasteel Geldrop. De toenmalige kasteelheer heette Hubertus Paulus Hoevenaar, terwijl de datum 3 november de naamdag is van de Heilige Hubertus. De enige reden waarom Vincent dit zo zou coderen, is dat hij naar het Eeuwig Edict verwijst. Ik besluit daarom de cijfers 3/11 af te zetten op het Eeuwig Edict, als wet 3, woord 11: dat is “bancken“.
Het nooit, neen, nimmer van Kee Vos
In de genoemde brief schrijft Vincent onder andere:
Ik wilde U zeggen dat ik dezen zomer zooveel ben gaan houden van Kee Vos dat ik er geen andere woorden voor kon vinden dan “’t is net of Kee Vos mijn naaste is en ik de naaste van Kee Vos”. en ─ die woorden heb ik tot haar gezegd. (…) Toen was ik in een geduchten tweestrijd wat te doen, mij te resigneeren tot dat nooit neen nimmer (vet toev. JB) of ─ nog niet de zaak voor beslist & geeindigd te houden en nog wat goeden moed te houden en ’t nog niet op te geven.
Het gevonden woord “bancken” = (in anagram) “nackben“, Zweeds voor “achterhoofdsbeen“. Vincent gebruikte vaker Zweedse woorden, ook het Zweedse woord “skold” (schild) komt binnenkort op deze website te staan. Dat betreft dan een werk uit 1888. Het been aan het achterhoofd is een bord- of schotelvormig deel aan de onderzijde van de achterkant van de menselijke schedel. De Latijnse aanduiding hiervoor is “os occipitale“.
Populierenlaan
Met de uitkomst “os occipitale” verwijst Vincent naar een schilderij dat hij een kleine drie jaar later pas zou maken: “Populierenlaan in de herfst“, in oktober 1884. Op deze website heb ik al vier artikelen aan dit schilderij gewijd. Het kan niet anders, of Vincent heeft het geheime concept voor dit schilderij al veel eerder dan in oktober 1884 uitgewerkt.
Maar waarom de Populierenlaan? Dat heeft te maken met de Schoteldonkse Hoeve (de boerderij) die Vincent op dat schilderij heeft geschilderd. Op een kaart van het Kadaster uit 1832 staat dit gebouw op perceel A519. Lees je hierbij de “A” voor één (1) – de eerste letter van het alfabet, dan ontstaat het getal 1519. Dit getal kan worden gesplitst in 15 en 19, oftewel de 15e en de 19e letter van het alfabet = O en S.
Filter ik nu het woordje “OS” uit “OS OCCIPITALE“, dan blijft “OCCIPITALE” over, wat een anagram is van het Franstalige “COITA LEPIC” (= vertaald): (hij) HAD SEKS (in de Rue) LEPIC.
Verhuizing
De Rue Lepic is vermoedelijk een adres waar kunsthandel Goupil internationale werknemers huisvestte. Vincent kan dit adres hebben gekend uit de periode dat hij in Parijs bij Goupil werkzaam was (oktober tot december 1874 en half mei 1875 tot 1 april 1876). Het is namelijk dezelfde straat waar Theo naartoe verhuisde toen Vincent in 1886 bij hem introk. Theo’s aanvankelijke adres aan de Rue Laval was te klein voor beide broers samen.
Gedoofde vlam
“Rue Laval” komt in code voor op Vincents schilderij Stilleven met bijbel, van oktober 1885. Daarop bevindt zich een uitgedoofde kaars, die op het einde van het leven van Vincents vader en dat van zijn oom Jan lijkt te slaan. Maar het kan ook een stille wenk zijn naar Kee Vos. Hij had de vlam van de kaars niet meer nodig om tot haar te komen, of het is een teken dat in 1885 de verlangens waren uitgeblust…
Pi = 3 N
Sommige lezers hechten misschien weinig waarde aan dit artikel. Zij geloven misschien niet dat Vincent zijn werken codeerde of dat hij andere dingen deed dan die, die tot nu toe bekend zijn. Speciaal voor die categorie lezers wil ik nog een extra aanwijzing tonen, opnieuw via het schilderij “Populierenlaan in de herfst”. Lees dit artikel als het vierde deel in de reeks. Het gaat om het getal “pi” dat Vincent in de bomen heeft verwerkt tot 3x een letter N. De “N” is de 14e letter van het alfabet en “pi” staat voor 3,14.
De letters N, N, N krijgen een bijzondere betekenis als je er vanuit de afwijzende woorden van Kee Vos richting VIncent (of in het algemeen richting de non), “Nooit, Neen, Nimmer”, dit ervan maakt (zonder de komma’s en de letters N): ooit één immer, oftewel
“ooit één, voor altijd”.
Band
In dit licht kan misschien ook de zelfmoord van Vincent op een andere manier worden bekeken. Beëindigde Vincent zijn leven op 37-jarige leeftijd omdat Christoffel, de man van Kee Vos, ook op die leeftijd was overleden? Als dit zo is, is de geheime band tussen Vincent van Gogh en Kee Vos wellicht nog veel hechter geweest dan menigeen denkt…
Reageren op dit artikel? Dat kan niet in het openbaar. Wel is het mogelijk om rechtstreeks naar de schrijver (Jan Bakker) te reageren. Gebruik hiervoor het formulier op de contactpagina.
Deze CC-BY-SA-licentie staat hergebruikers toe het materiaal in het openbaar te kopiëren, distribueren en weer te geven of uit te voeren. Dit geldt zolang je de auteur of de houder van het auteursrecht (aangegeven in de titel van dit artikel) vermeldt. Je mag het materiaal voor commercieel gebruik toepassen. Ook mag je het aanpassen, bijvoorbeeld voor vertalingen. Voor gewijzigd materiaal geldt dezelfde licentie.